Przegląd środowiska programowania modułów dodatkowych (PDE)
Środowisko programowania modułów dodatkowych (Plug-in Development
Environment - PDE) to narzędzie przeznaczone do pomocy programistom w
tworzeniu, projektowaniu, testowaniu, debugowaniu i wdrażaniu modułów
dodatkowych dla platformy Eclipse. Zakres zadań środowiska PDE obejmuje
także dostarczenie narzędzi do programowania fragmentów, funkcji i serwisów aktualizacji.
Środowisko PDE jest częścią pakietu Eclipse SDK, a nie uruchamianym osobno
narzędziem. W zgodzie z ogólną filozofią platformy Eclipse
środowisko PDE oferuje szereg różnych elementów dodawanych do platformy (na
przykład widoki, edytory, kreatorzy, programy uruchamiające itp.), które
doskonale integrują się z pozostałymi elementami środowiska roboczego platformy
Eclipse i są pomocne na każdym etapie programowania modułów dodatkowych podczas
pracy w środowisku roboczym Eclipse.
Pojęcia
- Instancja macierzysta i instancja wykonawcza
Po uruchomieniu środowiska roboczego jest ono używane do pracy nad
projektami, w których definiuje się budowane moduły dodatkowe. Instancja środowiska roboczego
uruchamiana na potrzeby pisania modułów dodatkowych z użyciem środowiska PDE i innych narzędzi to
instancja macierzysta. Funkcje dostępne w
tej instancji pochodzą wyłącznie z modułów dodatkowych instalowanych wraz z
aplikacją. Kiedy moduł dodatkowy jest już gotowy i trzeba go przetestować, można uruchomić inną instancję
środowiska roboczego - instancję wykonawczą. Ta instancja będzie zawierać te same moduły dodatkowe
co instancja macierzysta, a także moduły dodatkowe, które zostały utworzone w instancji macierzystej.
Program
uruchamiający środowiska PDE zajmie się scaleniem utworzonych modułów
dodatkowych z macierzystymi modułami dodatkowymi oraz utworzeniem instancji wykonawczej.
- Zewnętrzne moduły dodatkowe i moduły dodatkowe obszaru roboczego
Podczas tworzenia modułów dodatkowych dla platformy Eclipse zestaw modułów
dodatkowych, które zostaną użyte do uruchomienia wykonawczego środowiska
roboczego, pochodzi z dwóch różnych miejsc: z obszaru roboczego instancji
macierzystej i z platformy docelowej. Chociaż środowisko PDE nie rozróżnia modułów dodatkowych w zależności
od miejsca, z którego pochodzą, istnieje kilka różnic, które szybko stają się oczywiste dla użytkowników:
- Moduły dodatkowe z obszaru roboczego to moduły, nad którymi trwają
prace programistyczne w macierzystym środowisku roboczym. Pozostają one pod kontrolą użytkowników,
którzy mogą je dodawać, usuwać i modyfikować.
- Zewnętrzne moduły dodatkowe to moduły dostarczane wraz z
podstawową instalacją platformy. Są one tylko przywoływane z ich oryginalnego
położenia bez możliwości modyfikowania. Można się do nich odwoływać, przeglądać
je i wyświetlać, a także debugować, ale są one przeznaczone tylko do odczytu.
W widoku Moduły dodatkowe, który jest częścią perspektywy PDE, wyświetlana
jest połączona lista modułów dodatkowych z obszaru roboczego i modułów
zewnętrznych. Na tej liście można przeglądać strukturę katalogów zewnętrznych
modułów docelowych, otwierać pliki itp.

Przygotowywanie środowiska roboczego
Pojęcia dotyczące środowiska PDE

Tworzenie nowego projektu modułu dodatkowego
Edytowanie manifestu
Wykonywanie
Wdrażanie
Praca ze składnikami
Praca z serwisami aktualizacji